Het was 13 december laat in de avond. Ik ging terug van Delft naar Rotterdam. Kwam van een kerstborrel van La Red (www.lared.nl) en in mijn armen twee prachtige cadeautjes. Een heel mooi boek van Esther (www.daarzijn.nl) over een reis naar de middelpunten van ieder continent (beroemd van de foto: form one planet ; ) en een heel mooi porseleinen kusje met een briefje 'samen kunnen we de hele wereld aan'. In de kou met de cadeautjes voorzichtig voor mij uit dragend kwam ik op het station.
He, pinnen, voor de taxi naar huis. Fietsen gaat niet zo. Bij de pinautomaat staan vier ruziënde hip hop-style gasten 'He man! Ik ga je slaan!' oproer en heftigheid. Ik liep ernaar toe. 'ik wil graag pinnen'. 'natuurlijk!' en ze gingen een centimeter aan de kant. 'eh, wil iemand misschien mijn cadeautjes even vasthouden'
'Tuurlijk!', 'heel voorzichtig, want het is breekbaar'.
En daar stonden ze dan. 4 jongens ruzie te maken met eentje die keek naar een prachtig boek met daarop een porseleinen kusje met het briefje 'samen kunnen we de hele wereld aan'.
En zo is het.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten