We gingen naar de kerstmis. In de Sint Laurenskerk te Rotterdam. Op kerstochtend. Omdat ik zo graag Taco Noorman eens wilde horen preken. Het orgel was groots en bombastisch. Het koor heel zuiver en bijzonder. En Taco, was helemaal zichzelf! En hield een prachtig verhaal. Eerst over een vergeten kerstdier, een eenzame wolf die zo graag vriendelijk wilde zijn en uiteindelijk Josef en Maria naar de stal heeft gebracht.
En een prachtige metafoor over de zeug die biggetjes kreeg. 12 kleine biggetjes floepten zo uit haar grote lijf. 12, precies zoveel tepels ze had! En toen kwam er nog eentje. De 13e, veel kleiner dan de rest. 'Moet je eens opletten wat er nu gebeurt' zei de boer. En alle 12 biggetjes liepen naar de kleine en stapte op hem. Net zo lang tot hij stikte.
'Dat is de natuur!' riep de boer, en greep niet in. En leven wij ook in zo een wereld waarin het recht van de sterkste geldt? Je moet opkomen voor jezelf en de zwakkeren wegduwen. Omdat jij dan het eten hebt? Er volgde een betoog over egoïsme. Is alles niet zuiver voor jezelf bedoeld? Zelfs het geloven in God. Goede daden doen om bij God een wit voetje te halen? Om het licht te bereiken en eindelijk een kind van God te worden?
Gelukkig nam het verhaal een andere wending. Je bent natuurlijk al een kind van God! (of van het licht, het universum, het grote alles) Je hoeft niets te bewijzen. Je hoeft niet iets te worden en uit naam van God (of het streven naar zijn aandacht) de meest eigenaardige daden te verrichten (God zou zich schamen om wat er allemaal uit zijn naam gebeurt!). Je draagt het licht al reeds in je.
En als je je er voor open stelt kun je het zien. En pas dan, kun je er ook op bevraagd worden. Kunnen andere mensen je aanspreken op je zuivere intentie. Er ontstaat dan een werkelijk contact, een echte ont-moeting van waaruit je je leven vorm kunt geven. Voor jou, voor mij, voor ons.
Toch jammer van al die grijze mensen in de kerk. De paar kinderen. Voor zo een mooie boodschap. Ik sprak er met Jan Vaessen over (dominee in Gasselte) die voornemens is om eigentijdse invloeden op te nemen in de kerk. En de kerk weer een echt ont-moetingsplaats te maken. Van waaruit je zingevingsvraagstukken kunt onderzoeken. Elkaar kunt inspireren. Want natuurlijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten