Een 2e klas reis

Soms reis ik liever 2e klas in de trein. Mijn mega luxe van een 1e klas OV Jaarkaart kent ook zijn keerzijde. 's Avonds terug om een uur of zeven begeef ik mij tussen vermoeide mannen in grijze pakken die zich verdiepen in een dossierstuk, het Financieel Dagblad of hun laptop. Trouwringen geven de vrouw thuis weer waar ze naar toe gaan. En dan ik, in vrolijke kleuren gekleed met een futuristische strip of de Donald Duck. Of mijn laptop natuurlijk ; ) Maar dat is een Mac. Er reizen overigens ook hele leuke mensen 1e klas en die grijze mannen geven ook een soort rust.

In de 2e klas kwam het verhaal van de zwevende priester tot mij. Plezier, kabaal, een aangeschoten jongen met zijn vouwfiets en een échte Rotterdamse. Kletsen. Zomaar over van alles. De gekkigheid der dingen. Vierkante wielen waar je vroeger nooit last van had en een prestige brug in Rotterdam die niet tegen wind kon.

De Rotterdamse schaterde het uit! Ze las de krant en las voor: 'Zwevende priester verdwenen, toen hij opsteeg aan duizenden ballonnen'. Het verhaal werd steeds bizarder. Toen bleek dat het een reis was bedoeld om geld op te halen voor vrachtwagenchauffeurs. Hij was vertrokken in een opblaasbare stoel, de wind hem de andere kant op had gewaaid en zijn mobiel het niet meer deed. Toch gek dat er geen vliegtuigje meevloog.

De priester. Op een dag zei hij 'Ik heb een goed idee!', en iedereen verklaarde hem voor gek, maar vond het uiteindelijk ook een goed idee 'Uniek in de geschiedenis!'. En nu is hij kwijt. Dacht hij, 'God roept mij' toen hij de andere kant op werd gestuurd? In de trein was iedereen het er toch over eens dat het de bedoeling van God was geweest 'Hij zal wel iets of zijn kerfstok hebben gehad'.

Of niet. En was het de bedoeling van God om wereldwijd te laten zien dat je waanzinnige ondernemingen kunt starten, zomaar voor je plezier én voor het goede doel? Het onbereikbare nastreven. En dat er dan altijd mensen zijn die je helpen je droom te realiseren. Ongeacht de goede afloop ..... Op hoop van zegen.