Mijn held. Trans for me.

Mijn held. Op mijn 13e kreeg ik twee boeken. Van vrienden van mijn moeder. Stoere vrienden. Stoere boeken. Ondoorgrondelijke stripboeken. Ik snapte er niets van. Science Fiction. Jaren later raakte ik gefascineerd en het liet me nooit meer los. Moebius.

Té mooi. Té bizar. En † zaterdag overleden. Vorig jaar bezocht ik zijn tentoonstelling in Parijs. Tranen van ontroering de tekeningen LIVE te zien, échte tekeningen, geen reproducties. Écht. Energiek, magisch. Jullie mogen mijn boeken nooit lenen. Wél hier komen lezen. Ik bleef er úren.

Ik kreeg toen de eerste twee delen van de Incal. Nu heel zeldzaam, in eerste druk. Ik verzamelde ze allemaal, behalve de laatste, onvindbaar. En wonderwel mocht ik deze lénen van iemand. En nog onverklaarbaarder raakte deze ZOEK in de trein. Sindsdien leen nooit meer 'de liefste dingen' van mensen. . .

Moebius. Een andere werkelijkheid en toch heel dichtbij. Tekent het onzichtbare en je bent erbij. Hij tekende mij natuurlijk, in talloze vormen ; ) ik herkende mij in de magische werkelijkheid. Puur. Een tijdreiziger dwars door alle universa op missie.

Met titels als 'De Planeet normaals', 'Garage Hermetique', 'De Reparateurs', 'De Godin' en 'Les Maîtres du Temps' en 'Moebius in LA'. "Houdt moed broeders, boven aan de oppervlakte is werk aan de winkel!" is mijn lievelingscitaat uit de Incal, want, ja de wereld is er om te redden ; ) Avontuur en surrealisme.

'Een groot man is weer thuis' zei Kristof. En ik dacht, Altijd Thuis! én, ze zullen wel feest vieren nu, om terug te kijken op zo'n leven en met die heerlijke onbewaakte ogenblikken, waarin zooooooveel kosmische boodschappen te lezen zijn.

En sublieme grappen. Echt een fijne versie van de werkelijkheid.

Mijn held. Trans for me.




2001 aprés Jesus Christ
De film Les Maîtres du Temps
De Arzak Rhapsody series
The Silver Surfer
Een waanzinnig overzicht

Afscheid van mijn huisarts

Vandaag heb ik afscheid genomen van mijn huisarts in Rotterdam. Per brief. Op mooi geschept papier en met vulpen heb ik een ode aan mijn huisarts geschreven. Het ontroert me.

Niet dat we elkaar vaak zagen, integendeel, maar toch heeft hij altijd goed voor mij gezorgd. 16 jaar, een baken van rust en vertrouwen dat dwars door je heen kijkt. Dokter Oemrawsigh. Ik fietste er ooit langs en het bordje lichtte op.

Oprechte aandacht. Én ik voelde me altijd gerespecteerd in mijn keuzes richting acupunctuur, reiki, healing en wat al niet meer. Ook nu vraag ik me weer af wanneer de alternatieve geneeswijzen en de reguliere wetenschap elkaar treffen. Toen ik de neuroloog van mijn moeder vertelde over haar acupunctuur behandelingen knikte hij goedkeurend, maar hij kan of mág het ons níet aanraden. En dat blijft vreemd.

Zo zwerf je tussen deze werelden en laat je je leiden door wat je zelf kunt en wilt beoordelen. In mijn dokter heb ik in ieder geval iemand ontmoet waarbij ík met een safe gevoel tussen deze twee werelden kan wandelen. Dat hij ze op een of andere manier bij elkaar brengt. Ik hoop van harte dat mijn nieuwe huisarts dit ook kan . . . daar gaat mijn dossier. Van Rotterdam naar Arnhem. Verhuizen betekent steeds meer.