donderdag 27 november 2008
De Magie van Nederland
Want het leven in overvloed is ook gewoon hier.
Blik vanuit de trein, Rotterdam - Utrecht. Waar ben jij?
Labels:
mijn favorieten,
verwonderingen,
weids vergezicht
Langzaam Lopen .......
Ik kwam aan in Antwerpen. Het prachtige nieuwe station, waar je door alle verdiepingen heen kan kijken. Een menigte mensen. Zoals altijd op tijd naar hun doel. Doelgericht. Of even wachten en (n)ergens aan denken. Er liepen allemaal beesten. Grote beesten, zo groot als mensen, van pluche. Groene vogels. Gele kanaries. Bruine Giraffen.
Ze waren met heel veel! En bewogen zich héél langzaam. Of eigenlijk bijna niet. Ze deden niets geks, maakten geen contact. Ze waren daar gewoon. Bewogen zich door de massa of zaten stil op een trap. In tableau, zoals dat in theaterthermen heet. Prachtige bewegingen! Maar ze maakten iedereen in de war.
De mensen. Gewend zich anoniem op te stellen in de openbare ruimte, werden geïntrigeerd! Of .. ze liepen door, zonder zich eraan te willen laven, keken weg. . Of, ze keken verwonderd om. Dit verstoorde geheel de dynamiek der reizigers!! Iedereen botste tegen elkaar op, liep langs elkaar weg of keek nog eens om en daarmee per ongeluk iemand aan. Ha! Wat een grap.
Stilte. Verwondering. En daarmee iedereen zich weer bewust van het hier en nu; "Wat is DIT nu?!" Pura Vida. Inderdaad ........... het onbewaakte ogenblik zichtbaar maken is soms noodzakelijk ; ) Hoe je er ook mee om gaat ... je doet IETS.
We hadden in Costa Rica al ontdekt dat als je langzaam loopt, je er dan sneller bent.
Labels:
onverwachte gebeurtenis,
straatbeelden
vrijdag 21 november 2008
Leven in Overvloed
Costa Rica. In allerijl op reis. Maandag beslissen, zaterdag weg. Zon, zee en palmen. En een oneindige overvloed aan groen. groen. groen. Prachtige planten en dieren. Alles op zijn allermooist! Hebben wij een mus. Hebben zij een mus met een kuifje. Hebben wij een merel, die van hen is grijs met een gele buik. En dan de kolibrie die de ananassen bevrucht... en mensen die de hele dag zwaaien naar elkaar.
Het groen dat nooit ophoudt. Op iedere vierkante meter bruist het leven in al haar schoonheid. Niemand hoeft dus ergens naar toe. De dieren niet. De mensen niet. Alles is direct te vinden. Dus geniet! Pura Vida. Geen angst. Kinderen worden opgevoed zonder angst. De dieren zijn niet bang voor mensen. De mensen houden van elkaar en de natuur. Ze hebben een Universiteit van de Vrede met standbeelden van beroemde pacifisten en duurzame energie programma's.
Leven in Overvloed. Het brengt schoonheid. Want hij die schoonheid ziet, gaat er ook naar leven. De wereld wordt geschapen naar zijn eigen evenbeeld. Je kan het God noemen, die schiep de wereld toch immers ook zo? Maar ook gewoon ..... het hier en nu. Ze vroegen wat wij voor werk deden. En wij zeiden dat wij Pura Vida leren aan de mensen in Nederland. En dat is wat we doen. Ze snapten er niks van, niet bekend met het feit dat het leven ook op schaarste gebaseerd kan zijn.
Het leven in overvloed is ook hier. Ik huilde toen ik me dat realiseerde. De kou in Nederland voelde toen ik daar uitkeek over de bergen . . . en het licht in Nederland zag toen ik terugkwam. Écht een land van Licht! Als je het wilt zien, kun je een wereld scheppen naar haar eigen evenbeeld. Licht is altijd dichtbij. En daarmee een leven in overvloed ; )
Labels:
Great Place to Live,
maatschappij,
verwonderingen
Wat fijn!
Wat fijn, als mensen je zo goed kennen. 'Met een open boek lees je nog eens iets', staat er op een van onze orakelkaartjes van Spik en Span (geheime act van Noor en Dineke). Maar niet iedereen kan je zomaar lezen! Dat vereist een goed inlevingsvermogen en ook het vermogen om verder te kijken en meer te zien. En dan een liedje op te sturen dat zo schoon is.... dankjewel Annedien.
Abonneren op:
Posts (Atom)