Wat wil je nu eigenlijk zeggen?

Straatcultuur fascineert me. Boodschappen die je op onverwachte plaatsen vindt..... Een kleine collectie uit de landen waar ik ben geweest.

:: Portugal ::



:: Argentinië ::





:: Amerika ::





:: Nederland ::

Tussen de rommel en het universum

Iemand stelde mij aan iemand voor. Voor Great Place to Live. Hij kon bladen maken. En toevallig maak ik er één, dus hulp is altijd welkom. We mailden en spraken af. Hij zei nog ‘als je geen bezwaar hebt tegen rommel, ben je van harte welkom bij mij thuis’. Nu ben ik zelf een enorme sloddervos dus ik had geen bezwaar.

Aangekomen in het Huis aan de Rivier belde ik aan. De deur ging open. Een aardige grote, beetje vreemde meneer deed open. Ik keek naar binnen. Er was nog net één héél klein paadje vrij dat ergens naar toe leidde. Overal stapels stapels stapels boeken, papieren, paperassen. Stapels. Oneindig grote stapels die in de war waren. Ik had dat nog nooit gezien.

Er was een heel klein plekje op de bank. Waar ik nét inpaste. Ik zat rechtop. Durfde mij eigenlijk niet meer te bewegen. Keek rond. Hij zette thee. Alles was schoon, dat wel, niet vies. Maar al zijn herinneringen en toekomstige visies overvielen mij volledig en ik wist absoluut niet meer wat te doen. Ontredderd keek ik om me heen en riep het universum te hulp ‘Help! Wat moet ik doen? Hoe kan ik hem tegemoet treden? Dit wordt niks zo. Doe iets!!’.

Ik pakte een boekje van de bank, sloeg het op een willekeurige bladzijde open en las: “Oh wee hij, diegene die enkel zijn aandacht richt op de onoogelijkheden van de mens en zichzelf overlaadt met een rugzak vol narigheid omdat hij al deze onvolkomenheden als ballast laat zijn voor zijn eigen geest. En Oh, edelmoedig is diegene die uit deze hele berg juist die éne kwaliteit naar voren haalt, die verscholen zat achter al het andere, en dit het element laat zijn dat richting geeft”.

Hij kwam terug met thee. En ik zei opgewekt: ‘Goh, wat een brede interesse heb je’. Waarop hij zei: ‘Nou, dat valt wel mee’. En we kregen een gesprek over menselijke ontwikkeling, de maatschappij en sociologie. En, we hebben zelfs het hoefijzer (dat ik tot mijn schrik met de punten naar beneden zag hangen) een plaatsje gegeven bij de deur. Met de punten omhoog zodat het geluk kon brengen. Echt zoals het hoort ; )

verhaaltje uit 2006

mannen en vrouwen en dan .........

Weet je wat nu zo bijzonder is? dat de Inspire Day, en zometeen het Great Place to Live jongerenprogramma in Rotterdam wordt ontwikkeld door een groep vrouwen. Niet omdat dit persé zo is, maar omdat het zo is ontstaan. In den beginne waren er twee, toen kwam er een groepje van vijf, toen kwam er nog een filmmaakster bij en nu dan weer twee. Dat maakt samen negen.

Twee keer per maand bij mij thuis met kopjes pepermuntthee en koekjes. Normaal heb ik een grote hekel aan groepen vrouwen. Dat getetter en gekwiek. Maar dit schiet echt op. Iedereen kletst eerst maar wat, en dan is er rust, luistert iedereen naar iedereen en bedenken we samen een plan. Overwegen, bouwen en ondernemen. En vooral, samen plezier maken en de wereld bestormen met dat wat ons interesseert.

Zo sprak ik vandaag Ritzo en hij vertelde te ondernemen met jongens, ‘en dat moest ook maar zo blijven’. Ja. Maar zo raken de Raden van Bestuur nooit overbevolkt door dames. Toch met nét iets andere inzichten dan mannen. Mannen ondernemen graag met mannen omdat ze dan zichzelf kunnen zijn. Vrouwen ondernemen graag met vrouwen omdat ze dan zichzelf kunnen zijn.

Er ontstaan vrouwennetwerken die vrouwen sterk maken in de mannenwereld. Mannen clubjes waren er altijd al. Vrouwen clubjes ook, maar dan met een andere functie, of iets met liefdadigheid. Met vrouwennetwerken heb ik ook niet zoveel. Natuurlijk is Vice Venus bijzonder, maar daar komen ook mannen ; ) eh .....

Met feminisme of emancipatie heeft het ook niet meer zoveel te maken. Wél met vrouwelijke energie. Die, als vrouwen onafhankelijk zijn, heel sterk is. Die uniek is. en die kracht ... geeft een impuls aan een project. En zo uniek als de mannelijke energie ook is natuurlijk. Maar er zijn inmiddels zoooooooveel projecten en producten en systemen door mannen bedacht (door de geschiedenis heen, als een vrouw een computer had ontwikkeld functioneerde deze waarschijnlijk heel anders ; ) een computer volgens vrouwen logica?) en is deze energie overal merkbaar.

Dat het misschien tijd is voor vrouwen om samen te ondernemen en deze energie voelbaar te maken in de maatschappij. Dat zal een reden kunnen zijn waarom ik vele groepjes vrouwen om mij heen zie ondernemen. Om elkaar daarna weer te kunnen ontmoeten natuurlijk. Mannen en vrouwen die sámen ondernemen. En waarbij beider energie tot bloei komt. Gelukkig zie ik dat overal om mij heen ontstaan! En ga ik ook met Ritzo een prachtige onderneming starten ; )

Die me overigens vertelde dat in Georgië de vrouwen het voor het zeggen hebben. Toch eens tijd voor een reisje.