Over het goede doen

Ik houd van papier. Van knisperend papier en zacht handgeschept papier. Ik houd van mijn kroontjespen en schrijf er brieven mee. Ik kreeg mijn bestelling binnen, zo ongelofelijk mooi dat ik het postte het online. Natuurlijk ook in mijn belang, deze collecties verdwijnen langzaam uit beeld .... Liefhebbers reageerden natuurlijk, waaronder een vriend van toen ik klein was.

Hij refereerde opeens aan mijn vader, die ook zo hield van oude techniek. Wauw! Ik besloot mijn vader een brief te schrijven. Hij leeft al lang niet meer, maar soms is het goed om je vader te eren. Ik vertelde hem hoe blij ik was met alle talenten die ik had gekregen. Ik benoemde ze ook.

Tijdens het schrijven viel me iets in dat ik eens had gelezen; sommige mensen schrijven brieven aan God en de post stuurt ze dan naar de klaagmuur in Jeruzalem (!!!) Húh.... Huh, Heej! Er bestaat dus echt een procedure voor, en mensen sturen brieven naar God..... Toch eens leuk om te proberen, dacht ik, want ..... wat doe je eigenlijk met post naar iemand die overleden is?

Het leek me geen goed idee het naar Jeruzalem te sturen, dan komt mijn brief terecht in een oorlogsgebied met onrust. Ik koos voor de Sint Jan in 's-Hertogenbosch, mijn ouders zijn hier getrouwd en het is toch een soort een dependance van God. Daar weten ze vast hoe ze met zo'n brief moeten omgaan.

(wist je trouwens dat er op de Sint Jan een beeld is van een Engel met een mobiele telefoon en dat je haar ook écht kunt bellen? ......  )

De volgende dag besloot ik naar Montferland te reizen, terug naar mijn roots. In dat bos staan twee bomen met elkaar vergroeid, een Beuk en een Berk. Ze zijn vereeuwigd op mijn geboortekaartje in tekening van mijn moeder. 'Laat de winden des hemels tussen ons dansen en de nieuwe loot zichzelf kunnen worden'. Soms bezoek ik ze.

De bomen stonden er mooi, maar nog kaal bij. Ik brak een stukje bast af en nam een takje mee voor thuis. Later zei een vriendin dat onder Berk en Beuk niets groeit omdat zij de ruimte zelf nodig hebben. Zo ook ik. En dus lossss van deze bomen. Deze beweging ligt ook besloten in de wens bij mijn geboorte, laat de winden des hemels tússen ons dansen.

In mijn brief had ik papa bedankt dat hij mij het leven heeft gegeven en gememoreerd dat het toch best lastig is om alle talenten van hem en van mama te verenigen. Zij scheidden toen ik vier jaar was, onvermogend om elkaar groot te maken. Aan mij om deze twee uitersten te ontdekken in mijzelf en in harmonie te laten floreren. Een hele klus was het. Gelukt!!

Ik liep verder naar het landgoed op de berg midden in het bos. Het hotel op de berg waar mijn oma opgroeide lag er kaal bij. Alle bómen omgehakt!! Naakt. Zichtbaar. Aantoonbaar. Ik dronk wijn en keek naar de regenboog. Melancholisch en helder tegelijk. Rustig en ik dacht aan niets.

Ik rekende af en liep nog even naar het terras, op grote hoogte, in blakende zon én wind, en besloot nog een drankje te doen. Dik ingepakt in de eerste lentezon met mijn glaasje in mijn hand (op advies van de ober, 'anders waait het om!') ontmoette ik twee mensen op het verder lege terras.

We praatten over de bomen die weg waren en het herstel in oorspronkelijke staat (lage begroeiing) en over dat mijn oma hier was opgegroeid. Ik ben er een van Bongers. 'Oh', zei de man, 'maar ik kénde er eentje, daar heb ik zaken mee gedaan' en dat bleek mijn vader. Zó gaaf. Zó bijzonder. Hij wist van álles!

We hadden een heel genoeglijk samenzijn, in die eerste lentezon. Voor mij was alles opeens rond. Ik vertelde hen over mijn brief, het eerbetoon aan mijn vader dat ik gisteren had gemaakt en mijn plannen het te posten aan God. Zo'n vondst ook, zo grappig, vonden zij ook. Raar.

Ja, heel raar. Zeker als je niet persé in God gelooft, maar wel het goede doet.

ps. Ik heb de brief echt op de post gedaan, en er tóch nog even een retour adres aan toegevoegd. Voor als de post onbestelbaar blijkt (of in een oorlogsgebied verdwaald) of ... als God wil antwoorden natuurlijk. Dat is altijd een optie. Zo magisch als vandaag was ........ dan is alles mogelijk.

✨🔅✨

Wel een wonderlijk antwoord ontving ik ....